Stationsstraat 7, 7122 AR Aalten | Toon op kaart
Op de zwarte steen op de rechter zijmuur van de synagoge staan de namen van joodse medeburgers die nooit terugkeerden. Alleen omdat ze joods waren. Ze waren niet de enigen: Ook andere groepen onschuldige mensen werden naar zogenaamde ‘Konzentrationslager’ gebracht en daar vermoord. Verzetsmensen, zigeuners, gehandicapten en tegenstanders van het Hitlerregime. Niet eerder had de wereld zo iets afschuwelijks ervaren. Pas na de oorlog werd de uiteindelijke omvang van de ramp zichtbaar en kreeg het de naam Holocaust. Willem Wilmink schreef dit gedicht over de verschrikking.
Verdieping: Ben Ali Libi
Ben Ali Libi was de artiestennaam van Michel Velleman (Groningen, 5.01.1895 - Sobibor, 2.07.1943)
Ben Ali Libi
Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord,
Staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
Dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi. Goochelaar.
Met een lach en een smoes en een goocheldoos
En een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
Scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.
Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
Dat Nederland nodig moest worden verlost
Van het wereldwijd joods bolsjewistisch gevaar.
Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.
Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
Kon zichzelf niet verstoppen, toen er hard werd geklopt
Er stond al een overvalwagen klaar
Voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
In ’t concentratiekamp heeft hij misschien
Zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
Met een lach en een smoes, een misleidend gebaar,
Ben Ali Libi, de goochelaar.
En altijd als ik een schreeuwer zie
Met een alternatief voor de democratie,
Denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
Voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
Voor Ben Ali Libi, de kleine schlemiel
Hij ruste in vrede, God hebbe zijn ziel.