Kasteel Hackfort
Baakseweg 8B, 7251 RH Vorden
|
Toon op kaart
Te midden van uitgestrekte landerijen ligt in het centrum van landgoed Hackfort het kasteel. Tot het landgoed behoren een kasteel met wandelbos, koetshuis, tuinmanswoning, watermolen en vele boerderijen.
In 1392 vervangt landdrost Gerrit van Hackfort het huis door een omgrachte toren met een versterkt huis. Een bewogen bouwgeschiedenis volgt. In de loop der eeuwen is het huis zeker acht keer uitgebreid, opgebouwd en verbouwd. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog wordt Hackfort door de Spaanse troepen belegerd, geplunderd en vernield. Borchard van Westerholt laat het in 1585 weer opbouwen, nu met twee torens. De laatste ingrijpende wijziging van het complex vindt plaats in 1788. Het poortgebouw en andere bijgebouwen buiten de gracht worden gesloopt en de gracht wordt gedempt. De 16e-eeuwse torens en delen van het huis blijven gehandhaafd.
De buitenzijde en de structuur van het huis zijn sinds 1788 grotendeels gelijk gebleven. Het is een rechthoekig gebouw van twee bouwlagen, geheel onderkelderd en met een omlopend schilddak, gedekt met gesmoorde pannen. De twee ronde hoektorens zijn voorzien van helmdaken en opengewerkte lantaarns met weer kleine helmdaken. Bijzonder is de vroeg 17e-eeuwse schoorsteen, samengesteld uit vier ronde schoorsteenpijpen. Alle aangesloten haarden kunnen daardoor tegelijkertijd branden.
In het interieur zijn de oudste bouwperioden nog te zien aan de dikke muren, zware balklagen, keldergewelven en houten spantconstructies in de kap. De 14e-eeuwse kruisgewelven in de kelder bleven gespaard bij de verwoesting door de Spaanse troepen. Het interieur heeft in de loop van de 19e eeuw diverse veranderingen ondergaan, onder meer in de centrale hal. Een dubbele trap met houten, wapendragende leeuwen op de hoofdbalusters domineert deze hal. De twee leeuwen uit 1893 houden de wapenschilden van Van Westerholt en van Sloet van Oltruitenborgh vast. In de aangrenzende grote Westerholtzaal is een 19e-eeuwse schouw te bewonderen met in eikenhout uitgesneden wapens van Hendrik Willem van Westerholt en zijn echtgenote Margaretha Elisabeth von Oer.
Het huidige koetshuis dateert uit 1881 en is gebouwd ter vervanging van een oudere voorganger. Nu is er een brasserie gevestigd, maar vroeger huisvestte het gebouw de paardenstal, de oranjerie, de rijtuigstalling en een later ingebouwde tuinmanswoning. Grote inrijdeuren in de bakstenen gevels illustreren het vroegere gebruik. In het middelste deel met topgevel was de oranjerie. Door de grote deuren konden vorstgevoelige kuipplanten op karretjes naar binnen en naar buiten worden gereden. In de verder gesloten kap zitten dakkapellen met hooiluiken. Deze luiken werden gebruikt om het hooi voor de paarden op de zolder op te slaan. Aan de voorzijde van het koetshuis staat een hardstenen waterpomp, aan de achterzijde ligt de grote moestuin.