Volg deze borden:
Kies hieronder jouw startpunt:
Volg deze route via de knooppuntenbordjes.
Wie het dorp Zeddam van verre nadert, valt het direct op: de on-Nederlandse heuvels van het Montferland. Midden in het Montferland ligt het Bergherbos, een van de grootste bosgebieden van Gelderland met kleine heideveldjes en vliegdennen. De hoogste punten zijn de Hettenheuvel (93m), de Galgenberg (77m) en de Hulzenberg (85m).
Vroeger moesten passanten tol betalen op dit strategische punt waar meerdere wegen bij elkaar komen.
Recent gerestaureerde beltmolen uit 1829. Een bezoek is zeker de moeite waard zijn, omdat het binnenwerk de tand des tijds heeft doorstaan en helemaal gaaf is gebleven.
Aan de rand van de stad ‘s-Heerenberg ligt Kasteel Huis Bergh, één van de grootste en belangrijkste kastelen van ons land. Het kasteel is ingericht als een bewoond huis. Het interieur bevat kunstvoorwerpen uit de late middeleeuwen, zoals schilderijen, meubelen en beeldhouwwerken. In de middeleeuwse toren bevindt zich een wapenkamer. Boven op de toren heeft men een prachtig uitzicht over de omgeving. In het achter het kasteel gelegen Parkbos “De Plantage” en over de laat-middeleeuwse verdedigingswal rondom het kasteel kan men vrij wandelen. De theeschenkerij in het rentmeestershuis op de voorburcht is geopend als er rondleidingen zijn.
Deze molen steekt als een baken af tegen het achterliggende decor van bossen, velden en heuvels.
De naam Montferland is waarschijnlijk afkomstig van een kruisridder die het gebied vernoemde naar de burcht Montferrand bij Clermont. Het Bergherbos is een heuvelachtig natuurgebied van ruim 1800 hectare groot en ligt op een stuwwallen complex uit de voorlaatste ijstijd. Het bos wordt omringd door akkers met graan. Natuurmonumenten bebouwt deze akkers op biologische wijze, waardoor ze rijk zijn aan akkerkruiden en insecten.
De Torenmolen is waarschijnlijk al vóór 1441 gebouwd en behoorde eeuwenlang toe aan de heren en graven van Kasteel Huis Bergh. Toen de molen in de twintigste eeuw in particuliere handen kwam, dreigde sloop. Maar sinds 1929 draagt een stichting zorg voor het onderhoud.
Deze rosmolen werd tegelijk verpacht met de Grafelijke Korenmolen. Als er te weinig wind stond, spande de boer zijn paard aan en kon er toch gemalen worden. Tegenwoordig kun je in de molen een collectie stenen en mineralen bezichtigen.